Film opowiada o proroctwach o szczególnej roli Polski jako narodu wybranego przez Boga.

Ale tam nie ma oczu, jest za to niejako widzenie, pusta przestrzeń i "przy zamkniętych oczach" ciemność którą można zaobserwować. Tak więc to wyrażenie obserwatora w głowie to chyba coś innego niż "punkt w głowie" a raczej widzenie które pochodzi niewiadomo skąd i zatrzymuje się...

Na poziomie wrażeń ciała, odczucie "bycia" w głowie związane jest z umiejscowieniem oczu, odbieraniem poprzez nie wrażeń wzrokowych. Ale chyba nie masz wątpliwości, że "jesteś" też w swoim małym palcu od nogi, czy brzuchu? Wszystko wskazuje, że z przestrzenią jest podobnie jak z ...

A czemu by nie?
Odkrywanie nieznanego, to "to samo słodkie"

Czyli... jest dobrze?